سلام. باور کنید اوضام حسابی قر و قاطی شده وگرنه حتما تا حالا هرروز آپدیت کرده بودم مثل قبل. اما امیدوارم الان که اوضام یکم سروسامون گرفته بتونم دوباره هر روز آپدیت کنم و بازدید کننده های بلاگم که می رفتن زیاد بشن و دوباره بدست بیارم. بگذریم الان دارم دوباره کل مطالبم رو مینویسم. چون باز هم به همون دلیل قدیمی (کرم کثیف بلستر) همه نوشته هام از دست رفت. راستی یکی منو راهنمایی کنه که با این موجود اهریمنی چیکار کنم. یه بار ویندوز عوض کردم و جدیدترین ورژن ویندوز اکس پی رو نصب کردم و خوشبختانه مشکل حل شد. اما باز یه مشکلات دیگه ای بروز کرد. بعضی از سایتا رو به دلایل امنیتی باز نمی کرد به همین دلیل برگشتم به همون ورژن قبلی. بعد هم رفتم تو سایت ماکروسافت و هرچی آپدیت امنیتی بود بستم به خیک ویندوز عتیقم. بازم نشد. حالا به هر حال هر کی می دونه که چطور میشه از دستش خلاص شد یه ندا به من بده منم در عوض دعاش میکنم! بگذریم. یووه که همچنان با بحران مصدومیت دست به گریبانه دیشب بازی پر فراز و نشیبی از خودش نشون داد. بازی در حضور ۷۰۰۰ طرفدار مسینا انجام شد. بازی در دست یووه بود و در دقیقه ۲۵ روی پاس کامورانزی که تقریبا تو همه بازیای یووه پاس گل داده به گل اول رسیدیم. زالایتا به هوا بلند شد و از میون شش هفت نفر مدافعی که بازیشون رنگ و بوی ایرانی داشت (سوراخ) ضربه سر و زد و گل! نمیه اول با همون گل تموم شد. نیمه دوم هم در حالی شروع شد که مسینا حملات زیادی کرد اما این یووه بود که روی حرکت زیبای زلاتان (تنها حرکتش در این بازی) و پاس به بیرون او ندود یه گل زیبا زد تا بعد از اون همه کتکی که از سیسیلیا خورد بد جور تلافی کنه. اما مسینا هم در دقیقه ۶۸ روی اشتباه مدافعین یووه با ضربه زیبای زامپانو به تک گلش رسید. بعد از اون یووه فرصتای خوبی داشت که بهترینش به وسیله زالایتا از دو قدمی دروازه از دست رفت و بازی با همین نتیجه ۲-۱ تموم شد و یووه همچنان صدرنشین باقی موند.

نکته تاریک بازی برای ایرانیا البته گزارش افتضاح خیابانی بود که اعصاب همه رو خورد کرد. من که همیشه وقتی این بابا گزارش می کنه صدای تلوزیون و می بندم اما دیشب می خواستم سوتیاش و بشمورم برا همین در مقاطعی از بازی! اجازه دادم گوشام صدای ... (ماه رمضونه دیگه) بشنون. تو همین چند دقیقه که من شنیدم به اندازه مجموع کل سوتیایی که مزدک و فردوسی پور در یک سال میدن (شایدم بیشتر)‌این بابا سوتی داد. کامورانتزی یا رقابت بوفون و تولدو برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی تیم ملی در حالی که تولدو خداحافظی کرده. یا خالی بودن چهار پنجم ورزشگاه! یا ... بعدش هم که بجای گزارش بازی همش در مورد اسپانیا و ردال صحبت می کرد. شانس آورد که این مطلب قبل از افطاره وگرنه ...

بوفون    زبینا (۵۶ بریندلی)    تورام    کاناوارو    زامبروتا    کامورانزی    امرسون    آپیا (۸۱ بلازی)    ندود    زالایتا (۷۲ اولیورا)    ابراهیموویچ

ترکیب یووه در بازی دیشب بود.
بعد از بازی امرسون گفت که پیروزی مهمه ولی اینکه بازی با آرامش بیشتری تموم بشه هم زیباست. اما در هر صورت یه پیروزی خوب مقابل تیمی خوب بود.

بونرای پارمایی هم احتمالا تو ژانویه از این تیم جدا میشه. گفته میشه یووه و میلان به همراه منچستر به دنبالشن اما پیوستنش به یووه محتملتر به نظر می رسه. خودش گفته من می دونم که اونا من و برا جایگزینی تورام می خوان و هر بازیکنی دوست داره در یک باشگاه بزرگ بازی کنه و من هم مستثنی نیستم. اما این بستگی به تصمیم پارما داره که من برم یا نه اما چیزی که مسلمه من دوست دارم تو ایتالیا بازی کنم نه جایی دیگه (انگلیس)

موجی هم گفته که خرید بازیکن تا ژانویه امکان نداره که اون موقع هم خود ترزگه بر می گرده و نیازی به خرید مهاجم جدید نیست. ما بازیکن برای تجارت نمی خریم و علاقه ای هم به جمع کردن بازیکن نداریم مثل کسایی که تمبر جمع می کنن. استعاره به رئال البته به نظر من.